Acıyı Sevmek Diye Bir Şey Var.

 Acılarınızın hepsi bir arada yaşadığınız bir kar fırtınası düşünün. Ne kadar hazin ve keder dolu bir an olacak. Başaramadıklarınızı, hissedemediklerinizi, pişmanlıklarınızı, nefretlerinizi bu kar fırtınasında tekrar canlandığını düşünün. Fırtına ile beraber tüm soluğunuzu yuttuğunuzu ve nefes alamadığınızı düşünün. Eskiyi hatırlamak da güzel. Hatta marifettir bana göre. Vurdumduymaz olmadığınızın bir işaretidir. Kalpsiz, umursamaz biri olmadığınızı gösterir. Bazen küçük anımsamalar kalbinize iyi gelir. Sizi hiç olmadığı kadar iyi ve huzurlu hissettirir. Ne olduğunu anlamadan anlık bir yanılsama yaşıyorsun geçmişinle. Bu sana tebessüm ettiriyor. Hiç olmadığın biriymiş gibi hissediyorsun, her zamankinden daha güçlü. Kar fırtınasında yerde sabit yattığınızı düşünün tüm bunları anımsarken. Hayatınızın her şeyiyle gözünüzün önüne geldiğini. Bulutlara baktığınızı, soğuğu hissetmediğinizi hayal edin. Sadece siz, kar fırtınası ve düşünceleriniz var. Zamanında insanların size ne için söylediğini bilmediğiniz ama kafanızı karıştıran o cümleleri düşünün. Ne demek istemişti de böyle oldu diye? Nereden nereye geldik de böyle oluverdi deyin? 

Söylediğiniz kelimelerin pişmanlığı yaşayın. Onların acısını son damlasına kadar hissedin. Ancak böyle bir şeyin anlamlı olduğunu kavrayabilirsiniz çünkü..