Sıradanlığın En Güzel Hali: Mükemmel Günler Filmi

 Bu yıl İstanbul Film Festivali'ne bir türlü gidemedim ama izlemek istediğim ilk filmi izledim. Mükemmel Günler.

Filmin bu kadar huzur vermesi o kadar hoşuma gitti ki, tekrar huzur bulmak için 2. kez izleyebilirim. Film hakkında şunları söyleyebilirim. Hayatın belli bir noktasında eğer sizin elinizde olmayan durumlar varsa ve bu durumlar sizin hayatınızın sıradanlığını oluşturuyorsa, bundan nefret etmek yerine keyif almayı deneyin. Filmin bende hissettirdikleri tam olarak buydu. Başrolün yaşadığı sıradanlığı sadeliği kapatıyordu adeta. Basit ve sakin bir hayatta ne iş yaparsan yap, huzurlu olmak istiyorsan bu senin gidebileceğin en iyi yol. Her sabah kalkıp, insanların birçoğunun yüzüne bile bakmadığı , hor gördüğü bir işe çalışmaya git ama gökyüzüne bakmayı unutma. Kibarlığından ödün verme. Hayatın sana getirmiş ya da getirmemiş olduğu maddi tarafla değil, manevi tarafıyla yaşamaya bak. Birçoğumuzun kafasını kaldırıp da bakmadığı ağaçları her gün izlemek için işe git. Ya da evindeki bitkileri sulamak için her gün aynı saatte uyan. Dünyadaki birçok insanın her gün maruz kaldığı sıradanlığı bu kadar güzel anlatabildiklerine şaşırıp kaldım doğrusu. Sıradanlık içinde bile gülümsemeyi tercih eden bir insanın gözünden bir gününü izlemek memnun edici bir durum oldu benim için. Bazı şeyler için üzülse de, hayatın dolu basamağına çıkmaya tercih etmek daha hoş görülür bir hayat tercihi. Hayatın her zaman farklı olmaması gerektiğini de aslında gözümüze sokuyor. Her gün gezmek, farklı şeyler yapmak zorunda değilsin, her gün aynı şeyi yapıp farklı şeyler görebilirsin ama. İşte bu filmle bunun mümkün olduğunu anlamak içime su serpti.